Blog Kujonka.pl

Raczej zawsze doczytuję książki do końca, ale ostatnio zaczęłam z tym miewać problemy. Już ładnych kilka lat temu wyciągnęłam z kosza z tanimi książkami w Carrefourze dużą biografię Salingera. Jako, że wtedy czytałam inne biografie pisarzy, ta stała sobie na półce prezentując eleganckie zdjęcie autora z okładki. Z „Buszującym w zbożu” miałam do czynienia jeszcze w liceum i niewiele pamiętam, pewnie mi się niespecjalnie spodobało, chyba bardziej dla chłopaków. No ale biografia autora to co innego. read more

Wieczorem omawiamy kwestię z literatury

Pewnego nieszczęśliwego małżeństwa

Bardzo nieszczęśliwego

Nie rozumiem, dlaczego ona robi mu na złość?

Dlaczego się ignorują?

I czemu tak niedbale ze sobą rozmawiają?

Pytam się ciebie

Na co odpowiadasz

Bo ty się we mnie kochasz!

Dlatego nie rozumiesz

Nie wiesz, co to nie kochać i robić sobie pod górkę

Ale ludzie tak żyją, właśnie tak jak w tej książce

Mówisz te słowa

Gdy myję zęby

W łazience przed lustrem

Tak, kocham się w tobie

Zostałam stworzona, żeby ciebie kochać! read more

Przy małym stoliku tłoczy się grupa Włochów. Z powodu niewystarczającej ilości krzeseł, większość stoi przed sklepem, pijąc poranne espresso. Jest jeszcze wcześnie rano i trochę zimno. Gdy mijam lokal, zaglądam do środka sprawdzając, co można kupić na śniadanie. Wchodzę na niewielki dworzec kolejowy, mijam biletomaty i energicznie zbiegam ze schodów na stację Roma Balduina. Z głośników leci pogodna muzyka. Śpiewa Eros Ramazzotti. Uroczy głos piosenkarza wypełnia prawie pusty peron. Zaczynam się kołysać w takt piosenki, to naprawdę przyjemne. Małe espresso i Piu Bella Cosa w rześki poranek na rzymskim dworcu rozgrzeją najbardziej nieczułe serce. Z każdą kolejną zwrotką troski same odpływają. Dolce vita wchodzi mi w krew. read more

Kościoły w Brukseli przypominają poczekalnie. Przesiadujący w nich ludzie czas oczekiwania skracają sobie scrollowaniem mediów społecznościowych. Ksiądz pełniący dyżur w konfesjonale czyta w zamyśleniu e-booka na Kindlu. Nie od razu zauważyłam tę zakamuflowaną funkcję, jaką tu pełnią świątynie. Nazwałabym ją funkcją odpoczynku, resetu i przeczekania. Nie od razu też zauważyłam same kościoły, ale gdy już zdarzyło mi się wejść do jednego, szukałam okazji, żeby odwiedzić następne. read more

Samolubny gen, bodajże najbardziej znana książka Richarda Dawkinsa, swojego czasu lektura obowiązkowa do przeczytania na rozmowę kwalifikacyjną, na studia filozoficzne UAM w Poznaniu. Kiedy po nią sięgałam, raczej w zdenerwowaniu, czy na studia się dostanę, spór ateistów z kreacjonistami niewiele mnie obchodził, ale wkrótce się przekonałam, że Dawkins to taki wojujący darwinista stojący na straży nauki, który racjonalnymi metodami zwalcza kreacjonistyczne poglądy na życie. read more

Kiedy parę dni temu mąż przeczytał mi bibliografię pewnej książki z gatunku RPG, przy pisaniu której autor inspirował się „Fundacją” Issaca Asimova, pomyślałam, że to całkiem słuszne, gdyż Asimov jest niewątpliwie największym autorytetem w dziedzinie fantastyki. Współcześni pisarze i twórcy RPG wiedzą co dobre i dlatego wciąż powracają do twórczości Asimova.

Sama pamiętam opowiadanie „Ostatnie pytanie”, po którym istotnie stwierdziłam, że Isaac Asimov jest największym klasykiem fantastyki i jest absolutnie konieczne, żeby przeczytać jeszcze coś tego wielkiego autora o niesłabnącej pozycji. Asimov jest inspiracją dla pisarzy, jest wizjonerem XXI wieku, prorokiem fantastyki. Geniuszem fabuły. Mistrzem. Od niego wszystko się zaczęło. Przede wszystkim zaś, Asimov jest świnią i zboczeńcem. read more

W jednej grze na konsolę

Posiadam własną wyspę

Na której obecnie panuje

Piękna złota jesień

Maleńka wyspa zwie się „Ziarnko maku”

Na Ziarnku maku

Rosną dynie

Pomarańczowe i żółte

Zielone i całe białe

W słoneczną pogodę

Zbieram sezonowe przepisy

I robię z nich drzewa dyniowe

Lampiony i inne ozdoby

Event halloweenowy to mój ulubiony event

A potem idę do kuchni

Gdzie na parapecie

Obok doniczki z kwiatkiem

Skrzy się niewielka dynia hokkaido

Otwieram księgę przepisów

I gotuję obiad

Wykrawam serce z dyni read more

Jestem jednocześnie modna i przedawniona

Jak pogodzić ze sobą te dwie rzeczy?

Z komody wypada konwentowy T-shirt

Czy jest odpowiedni na niedzielną mszę?

Jestem jednocześnie wścibska i obojętna

Sąsiadka z okna naprzeciwko

Chodzi w koronkowej bieliźnie

Jest jednocześnie luksusowa i tania

Na lato zawsze sprowadza sobie gacha

I paraduje przed nim rozebrana

Jestem jednocześnie fantazją i zdrowym rozsądkiem

Jak pogodzić ze sobą te dwie rzeczy?

Mężczyzna w parku na ławce

Udaje, że czyta Prousta

Gdy wącham kwiaty lipy read more

O tym, że popularna pisarka książek dla dziewcząt, Krystyna Siesicka, była tajnym współpracownikiem Służby Bezpieczeństwa, można przeczytać już od jakiegoś czasu. Nigdy specjalnie nie interesowała mnie kwestia powiązań polskich pisarzy z dawną socjalistyczną władzą, także i ta wiadomość niespecjalnie mnie obeszła, a jednak zagnieździła się w umyśle i nagle wyłoniła się z pamięci, w której kiełkowała sobie kilka lat. A do tego pulsowała na czerwono.

Informacja o powiązaniach Krystyny Siesickiej z SB jest ważna dla całego pokolenia Polaków wychowanych na książkach ze szkolnych bibliotek, tych oprawionych w obrzydliwy brązowo-szary papier, nierzadko potłuszczony. Bo kto w podstawówce, czy szkole średniej, chodził do szkolnej biblioteki po coś więcej niż tylko wypożyczenie lektury, ten na dzień dobry dostawał na twarz stosik z książkami Siesickiej. Oczywiście mam tu na myśli głównie dziewczynki, gdyż zapewne chłopcom ich nie polecano aż tak często. read more

„Duch Króla Leopolda” jest książką niezwykle poruszającą i cenną. To jedna z najważniejszych pozycji literackich, jakie miałam okazję przeczytać w życiu. Dotyczy tak wielu kwestii ale również wiele rzeczy wyjaśnia. Poszerza wiedzę o kolonializmie i również celnie zgłębia rozumienie literatury Josepha Conrada.

I nie jest to tylko reportaż skupiający się na przedstawieniu faktów. „Duch Króla Leopolda” sięga bardzo głęboko, koncentruje się przede wszystkim na ludziach i motywach ich działania, na przedstawieniu środowisk z których się wywodzili wpływom jakim ulegali, ich słabościom i kompleksom. Wyjaśnia, dlaczego w Kongo zachowywali się tak, jak się zachowywali i robili to, co robili. read more

Tak długo wyczekiwany Pyrkon minął już sobie i jak zawsze pozostawił tylko niedosyt. Ale również jak zawsze konwent okazał się dobrym źródłem inspiracji do twórczej pracy na kolejny rok. Obfitujący w niezwykłą moc, którą się karmię ile wlezie przez trzy dni z rzędu, a potem przez kolejne miesiące, ilekroć jestem znudzona czy zmęczona, to sięgam i czerpię z tego źródełka aż do dna. Teraz też trawię jeszcze resztki ciekawych rzeczy, których się dowiedziałam i doświadczyłam. read more

Wysokie kobiety w Amsterdamie
Piękne blondynki z rozwianymi włosami
Jeżdżące szybko na rowerach
W sukienkach
Garniturach
Marynarkach
Piękne kobiety wychodzące z biura
Odwiedzające księgarnie
Wywyższające się
Unoszące głowę
Kobiety świadome
Jakże im zazdroszczę
Kto nie widział blondynek na rowerach
Mknących z szaloną prędkością
Używających dzwonków
W modnych sukienkach
Wyprostowanych
Ten nie zna smaku światowego życia
Amsterdamskie ulice
Pełne są kobiet
Z rozwianymi włosami
Pływają łódkami
Jeżdżą rowerami
Wychodzą z biur
W modnych garniturach
Jakie to szczęście
Urodzić się w dużym europejskim mieście
To nowa wiara
Wiara w wysokie blondynki na rowerach
Z rozwianymi włosami
Wyznaję kobiety ideały
Którym nie straszne życie
Wychodzą z biur
Spacerują nad kanałami
Kupują kwiaty
Kochają miasto
Oto moje wyznanie
Wierzę w wysokie kobiety read more

Końcówka czytania „Idei Uniwersytetu” Karla Jaspersa zupełnie przypadkowo zbiegła się u mnie z Wielkim Grillowaniem na Morasku – imprezą plenerową dla studentów w Poznaniu. Nie wiem co jest bardziej abstrakcyjne, czy wieczna idea uniwersytetu nakreślona przez Jaspersa, czy wczorajszy płonący stóg siana na stadninie koni sąsiadującej z kampusem.

Co Karl Jaspers powiedziałby o Wielkim Grillowaniu?

Ta impreza z roku na rok ma coraz mniej wspólnego z tradycyjnym rozumieniem Juwenaliów. Studenci przejmujący klucze do miasta niekoniecznie pragną uczestniczyć w arystokracji ducha. A dodatkowo parę lat temu jedna osoba straciła życie pod kołami rozpędzonego pociągu. W tym roku podpalono stóg z sianem przeznaczonym dla zwierząt, a sytuacja była na tyle poważna, że zagrażała koniom. read more

Właśnie przeglądałam folder z dokumentami, kiedy zupełnie niespodziewanie odkryłam plik z szaloną recenzją książki „Berlin. Metropolia Fausta”. Recenzję napisałam w listopadzie zeszłego roku i zupełnie o niej zapomniałam. Byłoby okrucieństwem, gdybym zostawiła te entuzjastyczne rozważania jedynie dla siebie, dlatego czym prędzej puszczam w świat.

„Metropolia Fausta” kupiona jako zapchajdziura do darmowej wysyłki, troszeczkę przeleżała i gdyby nie była tak tania, to może bym jej nie kupiła. Ale autorka a może wydawnictwo doskonale wiedzą jak działa marketing, dając historii Berlina podtytuł „Metropolia Fausta”. Podtytuł nawiązujący do romantycznego niemieckiego dzieła, podziałał na moją wyobraźnię jak najlepsza przynęta i już wiedziałam, jak to się skończy. Jesień przesądzona. read more

Wielkie metropolie mają czasem pecha, że na arenie międzynarodowej są postrzegane przez pryzmat polityki. Budapeszt aż za bardzo kojarzy się z Viktorem Orbanem, choć na to nie zasługuje. Stolice Europy Środkowej nieustannie mierzą się z wieloma przeciwnościami. Muszą udowadniać, że nie są nieatrakcyjnymi postkomunistycznymi miastami. Że zasługują na tę samą chemię gospodarczą i proszki do prania co Europa Zachodnia. Codziennie stawiają czoła turystycznej ignorancji i niewiedzy. Jednak, pod wieloma względami mają do zaoferowania o dużo więcej niż popularne stolice Zachodu, takie jak Rzym czy Amsterdam. read more

Jak w literackim stylu oddać atmosferę tego niezwykłego miejsca, a jednocześnie uniknąć przesadnego patosu? Jest to trudne, jednak mam skromną nadzieję, że choć trochę udało się to zrobić.

Cmentarz wojenny w Oosterbeek został wykuty w zielonej ciszy, wydzielonej białymi liniami pomników. Nie ma takiej osoby, która nie uległaby pięknu idyllicznej scenerii. Drewniane ogrodzenie pokryte nalotem z mchu zlewa się z kolorem okolicy. Polna ścieżka prowadzi obok niewielkiego gospodarstwa, gdy przechodzimy, zwierzęta ignorują nas sennie przeżuwając trawę. Zza płotów wystają ogromne głowy hortensji ogrodowych. Po chwili jesteśmy na miejscu. Odryglowujemy boczną furtkę. Stawiamy pierwsze kroki na gęstej połaci trawnika. Drzewa rozstępują się. Wówczas pochłania nas cisza. Pomniki spadochroniarzy poległych w operacji Market Garden bielą się w słońcu, uroczyście odcinając od wszechogarniającej zieleni. read more

Muszę przyznać, że z niecierpliwością czekałam na Targi Książki w Poznaniu, które powróciły po rocznej przerwie. Wydarzenie cieszyło się sporą frekwencją i wystawiło się mnóstwo ciekawych wydawnictw. Jest w tym pewien niepowtarzalny klimat udzielający się uczestnikom ale i sprzedawcom. Spontaniczne pogawędki o literaturze, które słychać na każdym stoisku są takie fajne. Wiele osób przychodzi nie tylko po to, żeby kupić książkę w promocyjnej cenie, ale także, żeby się zorientować w rynku wydawniczym. Jest to doskonała okazja do integracji. Dawno nie widziałam tylu uśmiechniętych twarzy. To naprawdę świetna wiadomość, że literatura ma się dobrze, a rynek się rozwija. read more

Co ma wspólnego Ulisses Jamesa Joyce’a z Poklatkową Rewolucją? Nic, poza pewnym spostrzeżeniem dotyczącym czasu. W Ulissesie mamy jeden dzień rozciągnięty na tysiącu stron powieści, a u Wattsa są miliony lat skondensowane na niewiele ponad stu stronach. W Poklatkowej Rewolucji czas wydarzeń jest tak gęsto upakowany, że widzimy go w formie klatek, krótkich fragmentów, które szybko się czyta. Ale długo o nich myśli. Żeby w pełni zasmakować w kolejnych rozdziałach trzeba dać sobie czas na refleksję. A nasze rozważania nie są błahe, gdyż obejmują zasięgiem aż 66 milionów lat trwających od opuszczenia Ziemi przez pewien statek kosmiczny, który udaje się w daleką podróż. read more

Ostatnio dużo pracuję i dużo myślę, i dlatego naszła mnie nieodparta potrzeba podzielenia się własnymi refleksjami odnośnie pracy content writera. Czym zajmuje się taka osoba? Otóż zajmuje się dostarczaniem contentu, to jest pisaniem różnych treści na strony internetowe. Wychodzę z założenia, że dzisiaj każdy, kto realizuje się w jakiś sposób poprzez internet, niezależnie czy chodzi o pracę zawodową czy o hobby, musi stać się trochę pisarzem na własne potrzeby i przynajmniej opanować podstawy z tworzenia treści. read more

Kiedyś, dawno temu świat oszalał na punkcie filmu „Pamiętnik Bridget Jones”. Wszyscy już ten film widzieli, a ja ciągle nie i nie. W końcu, z dużym opóźnieniem obejrzałam i… poważnie się zastanowiłam.

Do dzisiaj, kiedy w telewizji trafiam na tę produkcję, mam mieszane uczucia. Z jednej strony, fajna komedia, a z drugiej dlaczego film, który wprost ośmiesza kobiety wytykając im głupotę, stał się aż takim hitem? Nie tak dawno przeglądałam recenzje książek dla kobiet i trafiłam na zadziwiająco dużo komentarzy w stylu: „Mam dość idiotek w komediach romantycznych”. Więc idiotki po latach panowania się przejadły? read more